«Пішу як жыву [Аповесць, апавяданні, мініяцюры, эсэ]»

Пішу як жыву [Аповесць, апавяданні, мініяцюры, эсэ] (fb2) - Пішу як жыву [Аповесць, апавяданні, мініяцюры, эсэ] 925K скачать: (fb2) - (epub) - (mobi) - Янка Брыль

Янка Брыль

ПІШУ ЯК ЖЫВУ

Аповесць, апавяданні, мініяцюры, эсэ

Падрыхтаванае на падставе: Янка Брыль, Пішу як жыву. Аповесць, апавяданні, мініяцюры, эсэ, — Мінск: Мастацкая літаратура, 1994. — 363 с.

Рэдактар: В. I. Рабкевіч

Copyright © 2013 by Kamunikat.org

МУШТУК I ПАПКА

Аповесць

ДЗВЕ ПАХАРОНКІ

У жніўні сорак дзевятага, калi я, праз дваццаць сем гадоў пасля таго, як мяне вывезлі з Адэсы, наведаў горад майго пачатку, з ім нас, мяне i жонку з нашай малою дачкой, знаёміла ўдава майго найстарэйшага брата.

Таго амаль легендарнага Валодзі, які павінен быў забраць мяне з заходнебеларускай вёскі ў савецкі горад, як толькі я падрасту, а брат, закончыўшы свой сельгасінстытут, усталюецца ў пэўную самастойнасць. З гэтым не атрымалася... А ў трыццаць восьмым Валодзю закатавалі ў Белай Царкве, паблізу якое ён працаваў заатэхнікам у саўгасе.

Братавая Надзя да сваіх сарака чатырох пастарэла ў злыбедах жонкі «ворага народа», працавала кандуктарам трамвая, жыла ў пакойчыку старога дома з падлеткам сынам. На гэты дзень яна ўзяла адгул. Калі мы селі ў трамвай i я хацеў узяць білеты, Надзея Іванаўна шапнула:

— Не надо, Ваничка. Кондуктор — моя знакомая, проедем и так.

Усмешка яе бядняцкай задаволенасці, што можа вось i так яшчэ пачаставаць дарагіх гасцей, запомнілася мне ледзь не поруч з яе расказам пра першае i адзінае спатканне з арыштаваным мужам.