Читать книгу «Наскрозь», Владимир Прокофьевич Некляев

«Наскрозь»

822

Описание

Уладзімір Някляеў – паэт, празаік, эсэіст. Нарадзіўся 9 ліпеня 1946 года ў горадзе Смаргонь Гродзенскай вобласці. Бацька - Някляеў Пракофій Мікалаевіч, рускі, маці - Магер Анастасія Іванаўна, беларуска. Пражыў дзіцячыя гады ў Крэве - знакавым месцы беларускай гісторыі. Вучыўся ў Мінскім элетратэхнікуме сувязі (1962 - 1966), на аддзяленні паэзіі Літаратурнага інстытута (1971, г. Масква), скончыў філалагічны факультэт Мінскага педагагічнага інстытута (1973). Працаваў сувязістам на Поўначы, у Сібіры, на Далёкім Усходзе, радыёмеханікам у мінскім тэлевізійным атэлье. Заняўся журналістыкай, супрацоўнічаў у газеце "Знамя юности", рэдагаваў бюлетэнь "Тэатральны Мінск", быў старшым рэдактарам галоўнай рэдакцыі літаратурна-драматычных праграм Беларускага тэлебачання, галоўным рэдактарам часопіса "Крыніца", штотыднёвіка "Літаратура і мастацтва". З 1998 па 2001 - старшыня Саюза беларускіх пісьменнікаў. (Біяграфія, фрагмэнт)

1 страница из 64
читать на одной стр.
Настроики
A

Фон текста:

  • Текст
  • Текст
  • Текст
  • Текст
  • Аа

    Roboto

  • Аа

    Garamond

  • Аа

    Fira Sans

  • Аа

    Times

стр.

Наскрозь (fb2) файл не оценен - Наскрозь 204K скачать: (fb2) - (epub) - (mobi) - Владимир Прокофьевич Некляев


Уладзімір Някляеў

Наскрозь


© Камунікат.org


Лінія лёсу


Космас

1

Народжаныя на зямлі

Лазначаны знакам нябёсаў.

Мы тут проста гнёзды звілі,

Забыўшыся, хто мы былі,

Мы тут наняліся ў матросы,

У дойліды і ў кавалі —

I зведаўшы працу зямлі,

Успомнілі прагу нябёсаў.

2

Аднойчы, прачнуўшыся ўночы,

Ты ўспомніш, што ўмееш лятаць,

I стане наіўныя вочы

Халодная бездань смактаць.

I зманлівай згадкай быцця

Цябе працягне аж да поту,—

I ўласнае станеш дзіця

Вучыць не хадзе, а палёту.



Хадок

Уладзіміру Караткевічу

Біклага, кульба, торба на плячах—

Па нашым часе

выгляд маскарадны.

Нікому і ні ў чым непадуладны

Хадок ідзе, таму што выбраў

Шлях.

3 дубровы ў бор, з нізіны на грудок

Ідзе хадок,—

а бэйбусы, барыгі

Крычаць: "Гэй ты! Дзе крыж твой?

Дзе вярыгі?"

Хадок ідзе. Таму што ён

Хадок.

Ён выбраў шлях — і ўжо не зверне ўбок

Комментарии к книге «Наскрозь», Владимир Прокофьевич Некляев

Всего 0 комментариев

Комментариев к этой книге пока нет, будьте первым!

РЕКОМЕНДУЕМ К ПРОЧТЕНИЮ

Популярные и начинающие авторы, крупнейшие и нишевые издательства