«Касмічная багіня палявання»

Касмічная багіня палявання (fb2) - Касмічная багіня палявання 65K скачать: (fb2) - (epub) - (mobi) - Геннадий Петрович Авласенко

Генадзь Аўласенка

Касмічная багіня палявання

Апавяданне

1

— Да вас наведвальнік! — весела аб’явіла мне маладзенькая санітарка, зазірнуўшы ў палату. — Пусціць?

— Ні ў якім разе! — прасіпела я, марна спрабуючы прыдаць ахрыпламу голасу хоць нейкі элемент уладнасці. — Не жадаю нікога бачыць!

— Як скажаце! — разгублена прашаптала санітарка, асцярожна зачыняючы за сабой дзверы.

— І не ўздумай усё ж пускаць! — сабраўшы апошнія сілы, гыркнула я наўздагон. — Аклямаюся — заб’ю!

Я ўжо здагадвалася, што гэта за наведвальнік, а праз імгненне ўпэўнілася, што ні на ёту не памылілася, бо ён ужо ўваходзіў у палату. Той, бачыць каго мне хацелася цяпер менш за ўсё. Мой глыбокапаважаны шэф.

Выглядаў ён на здзіўленне бадзёра і элегантна. Зрэшты, шэф заўсёды так выглядаў. А яшчэ ён быў д’ябальскі абаяльным.

Не прывабным, а менавіта абаяльным. Ён літаральна зачароўваў сваім абаяннем усіх дурненькіх і наіўных асобін супрацьлеглага полу і зачароўваў да такой ступені, што гэтыя прасцячкі проста гублялі галовы. Я сама прайшла праз усё гэта ў свой час і таму перадумала забіваць маладзенькую санітарку, якая асмелілася, нягледзячы на катэгарычную маю забарону, упусціць у палату гэтага гнюснага тыпа.

— Салют! — данёсся да маіх вушэй сакавіты барытон (хоць, у дадзены момант я аддала б перавагу злавеснаму змяінаму сыканню). — Слухай, а ты малайцом!

Стараючыся трымаць сябе ў руках, я адразу ж выказала ўладальніку сакавітага барытону ўсё, што ў дадзены момант думаю. У думках выказала, а не ўслых…