«Загоны»

1164

Описание

Зборнік кароткіх лірычных замалёвак, дзённікавых запісаў, абразкаў і невялікіх аповесцяў. Кожнае апавяданне Сакрата Яновіча – гэта гісторыя цэлага жыцця. Некалькі сказаў, а змест у іх, як на некалькі тамоў. Аўтар працуе над сваімі творамі доўга і крапатліва, дабіраючы словы так, каб кожнае з іх нясло цэлую гаму пачуццяў. “Загоны” – адзін з першых зборнікаў, выдадзены беларускім літаратурным аб’яднаннем у Польшчы “Белавежа”, і першы, у які ўвайшлі творы толькі аднаго аўтара. Героі твораў Сакрата Яновіча – беларусы Беласточчыны, якія, жывучы меншасцю сярод тытульнай нацыі (палякаў) не страцілі сваёй беларускасці, часцей выгодна, а часам і невыгодна вылучаюцца на фоне іншых, але застаюцца сабой. Жыхары малых вёсак, трапляючы ў вялікі горад, першапачаткова стараюцца паказаць сябе іншымі, “мястовымі”, але сутнасць, менталітэт ды выхаванне бяруць сваё. І чым больш чалавек адукаваны, тым мацней цягне яго да каранёў. Але ёсць сярод яновічавых гнроеў і такія, якія перакананыя, што выехаўшы з вёскі, яны аўтаматычна сталі гараджанамі, і вяртання быць не можа.

1 страница из 159
читать на одной стр.

Настроики

Фон текста:

Текст
Текст
Текст
Текст

Аа
Roboto
Аа
Garamond
Аа
Fira Sans
Аа
Times

Загоны (fb2) - Загоны 579K скачать: (fb2) - (epub) - (mobi) - Сократ Янович

Сакрат Яновіч
ЗАГОНЫ

Падрыхтаванае на падставе: Сакрат Яновіч, Загоны, — Беласток: Выданне Галоўнага праўлення Беларускага грамадска-культурнага таварыства, 1969. — 286 с.

Рэдактар: Мікалай Гайдук

ГОРАДУ МАЁЙ МАЛАДОСЦІ, ЦУДОЎНЫМ КРЫНКАМ –
У ВЯНОК ІХ ДАСТОЙНАГА ЧАТЫРОХСОТГОДДЗЯ –
ГЭТУ СВАЮ ПЕРШУЮ КНІЖКУ ПРЫСВЯЧАЮ.

ДА ЧЫТАЧА

Зборнік твораў Сакрата Яновіча «Загоны» — першая кніга прозы аднаго аўтара ў дзесяцігадовай гісторыі беларускага літаратурна-мастацкага аб'яднання «Белавежа» ў Народнай Польшчы. У ім чытач знойдзе кароценькія лірычныя абразкі, каларытныя замалеўкі, апавяданні і аповесці. Усё гэта вынік шматгадовых пошукаў, спроб і творчых здабыткаў даравітага празаіка.

Героі твораў С. Яновіча — беларусы Беласточчыны, таго невялічкага яе куточка, што замкнуты з поўдня пакручастым руслом Буга г з поўначы балоцістымі берагамі Бобры. Калі б хто-не-будзь імкнуўся шукаць на гэтай лапінцы зямлі змярцвеўшай старасвеччыны і незвычайнасцей, напэўна не знойдзе іх. Па Беласточчыне няспынна ідзе хваля пераўтварэнняў. I жыхары зямлі гэтай, хоць мо і не паспешліва, затое ўпэўнена і цвёрдым поступам, як падабае паважнаму гаспадару, пайшлі насустрач вялікім пераменам. У гэтым магутным вадавароце гістарычных падзей у людской натуры спляліся рэшткі адсталага і аджыўшага з паводкай маладога і прагрэсіўнага. I тое, што на хвалі, на версе, што часам так рэзка кідаецца ў вочы, з'яўляецца толькі адкідамі, пазбылася глыбінная здаровая плынь жыцця нашага грамадства.