Едно момче се главило ратай в чуждо село. Слугувало на господаря си цяла година за едно теле. Като се свършила годината, господарят го предумал да остане още три години при него ратай, защото разбрал, че момчето е много работливо и послушно. Врекъл се да му даде доста пари, ако остане при него. Ратаят се съгласил, но измолил стопанина да го пусне за един ден да си иде в село — да заведе на майка си телето.
— Добре — казал стопанинът. — Иди, но гледай до довечера да се върнеш, защото имаме много работа.
Момчето повело телето към своето село, но телето било упорито и едва на заник слънце стигнали над селото. Като видяло, че не ще има време да слезе до селото, момчето вързало на рида телето за едно дърво, слязло в дола и се провикнало накъм селото, колкото му глас държи:
— Мамо! Ела прибери телето от рида!
Екът му отвърнал:
— Ида!
Момчето помислило, че майка му го е чула и се е запътила да прибере телето, та го оставило и побързало да се върне при стопанина си.
Като слугувал още три години, момъкът си получил заплатата и си отишъл. Но колко се почудил, когато си отишъл вкъщи и не видял телето! Запитал майка си, а тя му рекла:
— Синко, никакво теле не съм довеждала от рида. Нахалост ти е отишла цяла година ратайство.
А на момъка станало тежко и той казал:
— Телето беше женско, мамо. Досега можеше да се отели и да си имаме вол: три години са!
Майка му се ядосала, па рекла:
— Хайде върви го дири, дето си го оставил!
И момъкът излязъл над селото, тръгнал по дола и се покачил на рида, дето бил вързал телето си преди три години. И какво да види: крава и два вола!
Кравата рекла на момъка:
— Не ме ли познаваш? Аз съм твоето теле. Два вола съм ти отелила. Хайде отвържи ме, та да вървим у вас.
Комментарии к книге «Сиромах и царска дъщеря», Николай Райнов
Всего 0 комментариев