Аквинский Фома
Lauda sion (Возноси, Сион)
Lauda Sion Salvatorem,
Lauda ducem et pastorem,
In hymnis et canticis.
Quantum potes, tantum aude,
Quia maior omni laude,
Nec laudare sufficis.
Laudis thema specialis,
Panis vivis et vitalis
Hodie proponitur.
Quem in sacrae mensa cenae,
Turbae fratrum duodenae
Datum non ambigitur.
Sit laus plena, sit sonora,
Sit iucunda, sit decora
Mentis iubilatio.
Dies enim solemnis agitur,
In qua mensae prima recolitur
Huius institutio.
In hac mensa novi Regis,
Novum Pascha novae legis,
Phase vetus terminat.
Vetustatem novitas,
Umbram fugat veritas,
Noctem lux eliminat.
Quod in cena Christus gessit,
Faciendum hoc expressit
In sui memoriam.
Docti sacris institutis,
Panem, vinum in salutis
Consecramus hostiam.
Dogma datur christianis,
Quod in carnem transit panis,
Et vinum in sanguinem.
Quod non capis, quod non vides,
Animosa firmat fides,
Praeter rerum ordinem.
Sub diversis speciebus,
Signis tantum, et non rebus,
Latens rex eximiae.
Caro cibus, sanguis potus,
Manet tamen Christus totus
Sub utraque specie.
Комментарии к книге «Lauda sion (Возноси, Сион)», Фома Аквинский
Всего 0 комментариев