Читать книгу «Вечнае імгненне», Леонид Мартынович Дайнеко

«Вечнае імгненне»

1316

Описание

У новай кнізе паэт застаецца верным стрыжнявой тэме сваёй творчасці — любові да Радзімы, бацькоўскай зямлі, вернасці запаветам папярэдніх пакаленняў. Многія старонкі зборніка прысвечаны беларускай прыродзе. Чалавек і Прырода — вось дзве сілы, дзве вялікія вяршыні, якія не могуць існаваць паасобку, асабліва ў нашым бурным дынамічным жыцці.



1 страница из 47
читать на одной стр.
Настроики
A

Фон текста:

  • Текст
  • Текст
  • Текст
  • Текст
  • Аа

    Roboto

  • Аа

    Garamond

  • Аа

    Fira Sans

  • Аа

    Times

стр.

Вечнае імгненне (fb2) файл не оценен - Вечнае імгненне [by] 165K скачать: (fb2) - (epub) - (mobi) - Леонид Мартынович Дайнеко


Леанід Дайнека

Вечнае імгненне


Падрыхтаванае на падставе: Дайнека Л., Вечнае імгненне: Вершы.— Мн.:Маст. літ., 1985.— 94 с., іл. 40 к.

Рэцэнзенты Хведар Чэрня, Уладзімір Скарынкін


Copyright © 2013 by Kamunikat.org

НАРОД

Проста ў космас імчым

Ці праполваем градкі,

На футболе крычым

Для нервовай разрадкі,

Ладзім новы завод,

Каб там сталь забурліла.

Мы — народ. Мы — народ.

Мы — галоўная сіла.

Косім луг па расе.

Крочым штольняю цеснай.

Помнім, хоць i не ўсе,

Сваіх прадзедаў песні.

Плачам, сціснуўшы рот,

Ля бацькоўскіх магілаў.

Мы — народ. Мы — народ.

Мы — галоўная сіла.

Мы — граніт і метал.

Мы — пяшчота і ласка.

Мы — разгневаны шквал.

Мы — дзіцячая казка.

Мы — алмазная грань.

Зорных дзён узыходы.

Не зблудзі. Не адстань.

Стань часцінкай народа.


* * *

Я хацеў бы пражыць на зямлі

Так, як бацька з дзедам жылі.

Я хацеў бы зямлю разумець,

Да работы ахвоту мець,

Есці чэсна здабыты хлеб,

Бачыць радасць у кожным доме.

А калі спатыкнуцца, дык лепш

Спатыкнуцца аб сонечны промень.


ЛЕНІНСКІЯ СЛОВЫ

Комментарии к книге «Вечнае імгненне», Леонид Мартынович Дайнеко

Всего 0 комментариев

Комментариев к этой книге пока нет, будьте первым!

РЕКОМЕНДУЕМ К ПРОЧТЕНИЮ

Популярные и начинающие авторы, крупнейшие и нишевые издательства