«Królowa potępionych»

Anne Rice

Królowa potępionych

Ta książka jest dedykowana z miłością Stanowi Rice’owi, Christopherowi Rice’owi i Johnowi Prestonowi, a także pamięci moich ukochanych redaktorów: Johna Doddsa i Williama Whiteheada.

Królik tragiczny

Oto rysunek, królik tragiczny.

Uszy w błocie jak młode zielone kukurydze.

Czarnego czoła lusterko odbija gwiazdy.

Rysunek na mojej ścianie, samotny,

jak to z zającami bywa

lub nie. Tłuste czerwone policzki —

sztuka pełnym pyszczkiem — nos drży

nawykiem nie do przezwyciężenia.

I ty królikiem możesz być; zielony i czerwony

twój grzbiet, niebieska ludzka wątła pierś.

Lecz jeśli kiedyś znęci cię królicza postać,

Prawdziwego Ciała strzeż się, ono

strąci cię z tragicznego konia,

przeniknie tragiczne szeregi niczym zjawa

marmur; twoje rany zasklepią się

tak szybko, że

woda zbieleje z zazdrości.

Króliki namalowane na białym papierze

przemogą wszelkie czary, na nic króliczy chów,

i uszy — kukurydze rogową zalśnią silnią.

Więc strzeż się smaku tragicznego życia —

bo w tej króliczej paści

każda barwa błyszczy niczym słońca miecz,

a Najwyższy wcielił się w nożyczki,

• 1
• 2
• ...
• 542