«Янук, рыцар Мятлушкі»

Людміла Рублеўская

Янук, рыцар Мятлушкі

П’еса-казка ў 3-х дзеях

Дзейныя асобы

Мятлушка.

Янук Шукайла-Залескі.

Князёўна Даратэя.

Кадук.

Лесавічок.

Жытнічак.

Начніцы.

Страхі.

Дзея першая

Ясная летняя ноч. На галінах дрэў гушкаюцца Мятлушка — танклявая дзяўчына ў лёгкай шэрай сукенцы, з пушыстымі попельнымі валасамі і празрыстымі крыламі за спіной, і яе сябры — Лесавічок і Жытнічак.

Мятлушка. Як хораша сёння ў лесе! Як ласкава свеціць Маці-Поўня!

Лесавічок. А на ялінах ужо выраслі зялёныя свечкі-пупышкі, духмяныя-духмяныя!

Жытнічак. І жыта ўжо зарунела… Калі яно вырасце вышэй за мяне, пойдзем зноў гуляць у хованкі!

Мятлушка (мройна). Як мне хочацца, каб здарылася нешта незвычайнае! Можа, збегаем да русалак, паслухаем іх песні?

Лесавічок. Не, лепей падыдзем да Чорнага балота, паглядзім, як з дрыгвы ўсплываюць срэбныя лілеі!

Жытнічак. Ціха, сябры, нехта ідзе!

Мятлушка. Гэта чалавек!

Лесавічок. Давайце павесялімся!

Жытнічак. Ён зусім малады — і адзін! Зараз настрашым!

Хаваюцца за ствалы дрэў. На паляну выходзіць малады хлапец у шляхецкай, але вельмі падранай вопратцы, з рыцарскім мячом. Гэта Янук.

Янук (спявае).