«Мая бібліятэка. Паліца першая»

Мая бібліятэка. Паліца першая (fb2) - Мая бібліятэка. Паліца першая 422K скачать: (fb2) - (epub) - (mobi) - Иван Данилович Сипаков

Янка СІПАКОЎ

МАЯ БІБЛІЯТЭКА

ПАЛІЦА ПЕРШАЯ

Я заўважыў яе каля рынку. Яна ласкава трымала на руках кацянятак, пяшчотна тулячы іх да грудзей. Кацяняткі былі вельмі чысценькія, дагледжаныя як і сама жанчына. Яны былі такія ж ужо харошанькія, такія пушыстыя, што хацелася ўсіх адразу перасадзіць на свае далоні.

Кацяняткі разумнымі, даверлівымі вачанятамі, здаецца, глядзелі мне ў самую душу.

А перад імі стаяла кардоначка-ўмова з надпісам: «Аддам у ласкавыя рукі».

Вочы чалавека, які набывае кнігу, заўсёды радасныя і шчаслівыя. А калі ён з ёю развітваецца — зажураныя, вельмі зажураныя.

Але ж як яны загараюцца зноў — у таго, каму ты аддаеш сваю кнігу!

«Усяму свой час, і час кожнай рэчы пад небам... Час раскідаць камяні, і час збіраць камяні», — кажа Эклезіяст.

«Час збіраць камяні, і час думаць пра тое, як яны, камяні, будуць жыць без цябе і што, урэшце, рабіць з імі, сабранымі», — хочацца дадаць нам ад сябе.

Цікава, а дрэвам не бывае скрушна, калі яны ўвосень развітваюцца са сваімі лістамі?!

1

За ўсё сваё жыццё я не сабраў сабе аніякіх скарбаў — ні золата, ні брыльянтаў, ні нават самых звычайных, пакамечаных і зашмальцаваных у шматлікіх кішэнях, папяровак.

І ўсё ж адна вельмі вялікая каштоўнасць, найдаражэйшы мой скарб, у мяне ёсць.

Я кажу пра маю хатнюю бібліятэку. Усё маё багацце — яна, яна, яна...

І, вядома ж, яны — кнігі .

Кнігі заўсёды былі маімі сябрамі. І іх было ў мяне шмат.