Irving Walace
Zaginiona Ewangelia
ROZDZIAŁ 1
Ledwie znalazł się na lotnisku Kennedy'ego i oddał swój bilet do Chicago do kontroli, gdy pracownik linii lotniczej wręczył mu pilną wiadomość.
Proszą zadzwonić do biura. Ważna sprawa.
Przygotowany na najgorsze, z bijącym mocno sercem pospieszył do najbliższej budki telefonicznej i wybrał numer swego biura na Manhattanie.
Odebrał operator centrali.
– Agencja Reklamowa Steven Randall Associates.
– Mówi Randall – rzucił niecierpliwie. – Daj mi Wandę. Po chwili otrzymał połączenie ze swoją sekretarką.
– O co chodzi, Wando? Coś z ojcem?
– Nie, nie… ojej, przepraszam, panie Randall, nie wyraziłam się jasno. Nie, od pańskiej rodziny nie było już żadnych wiadomości. To sprawa służbowa. Pomyślałam, że będzie pan chciał o tym wiedzieć przed odlotem. Ktoś zadzwonił zaraz po pańskim wyjściu. Uznałam, że to… dość pilne.
Poczuł ulgę i zarazem złość.
– Wando, czy nie uważasz, że na dzisiaj wystarczy już pilnych spraw? Nie mam teraz nastroju do pracy.
– Szefie, niech pan się na mnie nie wścieka. Myślałam…
– Dobra, przepraszam. Ale mów szybko, bo mi samolot ucieknie. Co to za pilna sprawa?
– Możliwe, że będzie nowe zlecenie. Klient zadzwonił osobiście. Powiedziałam mu, że musiał pan wyjechać, a on na to, że rozumie, ale mimo to chciałby się z panem spotkać, gdy tylko pan będzie wolny, i to koniecznie w ciągu najbliższych czterdziestu ośmiu godzin.
– Przecież to niemożliwe. A kto to był?
– George L. Wheeler, prezes Mission House. Słyszał pan o nim kiedyś?
Oczywiście znał to nazwisko.
Комментарии к книге «Zaginiona Ewangelia», Ирвин Уоллес
Всего 0 комментариев