«Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet»

Stieg Larsson

Mężczyźni, Którzy Nienawidzą Kobiet

Millennium (tom: 1)

Przełożyła Beata Walczak-Larsson

tytuł oryginału Man Som Hatar Kyinnor

PROLOG. Listopadowy piątek

TEN SCENARIUSZ powtarzał się każdego roku. Adresat skończył właśnie osiemdziesiąt dwa lata. Jak zwykle otworzył paczkę i zdarł ozdobny papier. A później podniósł słuchawkę i wybrał numer do byłego komisarza kryminalnego, który po przejściu na emeryturę osiadł nad jeziorem Siljan. Mężczyźni urodzili się nie tylko w tym samym roku, ale dokładnie tego samego dnia, co w tym konkretnym przypadku zakrawało na coś w rodzaju ironii losu. Wiedząc, że telefon zadzwoni zaraz po wizycie listonosza, około jedenastej, komisarz pił spokojnie kawę. W tym roku zadzwonił już o dziesiątej trzydzieści. Policjant odebrał i nie przedstawiając się, powiedział: – Hej.

– Przyszła.

– Jak wygląda tym razem?

– Nie mam pojęcia co to za roślina. Ale dowiem się oczywiście. Kwiat jest biały.

– Zgaduję, że nie dołączono żadnego listu?

– Nie, nie ma żadnej wiadomości. Tylko kwiatek. I taka sama ramka jak w ubiegłym roku. Zwykła niedroga rzecz do samodzielnego montażu.

– Stempel pocztowy?

– Ze Sztokholmu.

– Charakter pisma?

– Jak zawsze, drukowane litery. Duże i proste.

Tym samym temat został wyczerpany i przez dłuższą chwilę mężczyźni siedzieli w milczeniu po obu końcach linii. Emerytowany komisarz rozparł się wygodnie przy kuchennym stole, pociągając fajkę.

Wiedział, że nie spodziewano się już po nim żadnego zbawczego czy choćby tylko szczególnie inteligentnego pytania, które mogłoby rzucić nowe światło na sprawę. Ten czas minął bezpowrotnie dawno temu. Rozmowa dwóch podstarzałych mężczyzn miała raczej charakter rytuału w obliczu misterium, które – oprócz nich – nikogo nie interesowało.