«Сны iмператара»

Сны iмператара (fb2) - Сны iмператара (Беларуская проза XX стагоддзя) 1393K скачать: (fb2) - (epub) - (mobi) - Владимир Алексеевич Орлов

Уладзімір Арлоў

СНЫ IМПЕРАТАРА

Апавяданнi, аповесцi, эсэ

Падрыхтаванае на падставе: Уладзімір Арлоў, Сны iмператара: Апавяданнi, аповесцi, эсэ — Мінск: Мастацкая лiтатаратура, 2001. — 383 с. с.— (Беларуская проза XX стагоддзя).

© Інтэрнэт-версія: Камунікат.org, 2008 

Апавяданнi. Эсэ

Маналог святога Пётры

Ачхі! Ачхі! Выбачайце, шаноўныя. Ачхі! Вось так і ачынаешся кожнае раніцы. Каб ён пражыўся ў апраметнай з самымі зацятымі грэшнікамі! Гэта я пра катар. Ачхі!

У якім жа гэта годзе прыстаў ён да мяне, не раўнуючы як святая доказная інквізіцыя да бязвіннае душы? Ачхі!

Праклятая чыхаўка вытрасла з маёй гарапашнай галавы, нібы зернейкі відуку, усе дарэшты даты. Затое, дзякаваць Богу, усё астатняе ў памяці трымаецца, быццам дзеялася не даўней мінулай нядзелі. Вось як учора было, бачу праявы таго злашчаснага лета, калі ў наваколлі трывала гэткая сухмень, што ўвачавідкі жоўклі зялёныя сенажаці і пачыналі ўжо людцы паспалітыя загадваць, ці не давядзецца сёлета разгаўляцца грэшным чынам катамі ды кашчавымі сабакамі. І прычыніўся той парою ў нашым касцёле нечуваны цуд. Аднойчы прычакаўшы, пакуль арганісты ўзяў першы акорд і хор утрапёна зацягнуў «Ave Maria!», заступніца наша Маці Божая заплакала ў сваім алтары буйнымі, як боб, слязамі. Не дзіва, што падхапіў я тады пякельны катар. Цэлы месяц ні на хвілю не зачыняліся касцельныя дзверы.