Tim Powers
Ostatnia Odzywka
Last call
Tłumaczył Mirosław P. Jabłoński
Dla Glorii Batsford
Ze szczerymi podziękowaniami za udzielaną mi przez ponad dekadę pomoc, za rady, wspaniałe kolacje i przyjaźń; żebyśmy wszyscy przeżyli jeszcze więcej takich dekad.
A także z podziękowaniami dla Chrisa i Theresy Arenow, Mike’a Autreya, Beth Bailey, Louigiego Bakera, Jima Blaylocka, Lou i Myrny Donato, Dona Ellisona, Mike’a Gaddy’ego, Russa Galena, Keitha Holmberga, Dona Johnsona, Mike’a Kelleya, Dorothei Kenney, Dany Kunkel, Scotta Landre’a, Jeffa Levina, Marka Lipinskiego, Joe Machugi, Tima McNamary, Steve’a i Tammie Malków, Dennisa Meyera, Phila Pace’a, Richarda Powersa, Sereny Powers, Randala Robba, Betty Schlossberg, Eda Silberstanga, Carltona Smitha, Eda i Pat Thomasów oraz Marva, Carol i Rexa Torrezów.
PROLOG. 1948. ZAMEK NA JAŁOWEJ ZIEMI
W marcu 1951 roku, zeznając przed Senacką Komisją Kryminalną Kefauvera, Virginia Hill oświadczyła, iż Siegel powiedział jej, że Flamingo Hotel był wywrócony „do góry nogami” – chociaż nie potrafiła określić, co mógł rozumieć przez takie stwierdzenie.
Colin Lepovre, Siegel Agonistes
I odwrócone w dół w powietrzu trwały wieże
Dzwoniąc wspomnieniem dzwonów znaczących godziny
I śpiewy z pustych cystern, studni wyczerpanych.
Комментарии к книге «Ostatnia odzywka», Тим Пауэрс
Всего 0 комментариев